Bundaberg

Ons plan was 2 a 3 weken te werken in bundaberg en daarna verder te reizen, maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. We zitten hier inmiddels al een week of 6, en ons vertrek naar Fraser Island wordt alsmaar uitgesteld vanwege het slechte weer.

Daarom zal ik even een verhaaltje schrijven over het werk hier. We werken voornamelijk op het land. Mijn eerste werkdag was zaterdag 28 juli. Ik werd samen met Mark en nog wat backpackers op een verlaten uitgedroogd stuk land gedropt. Hier moesten we agrarisch plastic weghalen. Lekker boeiend. Nee inderdaad niet. Maar het was wel relaxed, een beetje over het land lopen en plastic uit de grond trekken. Die avond was er ook een afscheid van "De Italianen". Ons was verteld dat je niet mocht drinken in het hostel, anders zou je per direct op straat gezet worden. Dus wij hadden snel ons sixpackje maar weer in de auto gezet. Totdat we erachter kwamen dat iedereen straal bezopen was. Wat bleek nou, de thee en koffie die iedereen uit zijn mok dronk was geen thee en koffie maar gewoon bier en wijn en van alles. Het werd een hele gezellige avond. Totdat het italiaanse meisje op de tafel ging staan en met service en bestek begon te gooien. Toen werd het zelfs nog leuker.
Ik moet bekennen dat ik niet veel meer weet van die avond, dat komt niet omdat ik toen teveel gedronken heb ofzo. Maar het is inmiddels al 6 weken geleden dus forgive me.

De maandag erna mocht ik in de Barbara Tomato Shed werken. Daar moest ik hele dagen dozen van de lopende band op pallets zetten. De eerste week begon ik iedere dag om een uur of 12 's middags tot een uur of 22 's avonds, dat was relaxed. Het waren lange dagen, maar de tijd vliegt als je geestdodend werk doet, dus dat viel wel mee.

Toen ik eindelijk na 2 weken ontslagen werd, mocht ik op een Tomaten boerderij werken. Daar heb ik geen tomaat gezien. Ik heb daar samen met een timmerman en een duitse backpacker een schuur gebouwd. Dat was chill werk. Ondanks dat ik alles moest doen, omdat die duitser niks op kon tillen en om de 5 minuten pijn aan ze voeten had van over het dak lopen. Maarja al met al was het wel een van de betere baantjes die ik heb gehad.

Daarna ben ik gepromoveerd tot planter, bij Barbara Planting. Dat is echt het meest slaapverwekkende en na een lange dag meest frustrerende werk. Maar het is een van de weinige baantje waar je heel de dag op je luie reet kan zitten. Niet dat ik lui ben ofzo.
Bij dit werk zit je achter op de tractor op een stoeltje en moet je al rijdend plantjes in gaten in de grond stoppen.

Op dit moment ben ik bezig met chipping/weeding. Dit houdt in dat je heel de dag met een schoffel over het veld wandelt op zoek naar onkruid. Heeeeel Relaxed!

Nou dat was het. Alleen maar werken werken en werken. En op zaterdag avond uit met het hele hostel. Dat is wel gezellig al die dronken koreaantjes, heel grappig. Ze zijn al niet te verstaan laat staan als ze dronken zijn en denken dat ze nederlands kunnen praten. En helemaal als een Nederlander denkt da ie koreaans kan praten.